Note: We zitten momenteel in Cuba 🇨🇺. Cuba ligt al sinds de jaren 60 onder embargo en dat is de laatste jaren versterkt door de openlijke steun die het land aan Venezuela heeft gegeven. Als gevolg daarvan is er niet alleen een tekort aan alles (benzine, voedsel, onderdelen, etc.) maar is ook een (behoorlijk) deel van het internet niet toegankelijk. We hebben daarom nagenoeg geen updates kunnen posten. Gelukkig hebben we met behulp van een ‘handige jongen’ 🤓 nu een weg gevonden om dat toch te kunnen omzeilen. Vandaar -eindelijk- wat updates van The Swim Foundation!
🇺🇸 Florida - Key West - 2 Juni Wat hebben we gebuffeld! Wat hebben we er een ongelofelijk tempo in weten te knallen! En wat hebben we veel bereikt binnen pak ‘m beet 5 weken, toen we vanaf Schiphol eind april met een enkele reis naar Miami vlogen ✈️. Even in het kort nog over ons plan: we gaan zwemleraren opleiden in de hele wereld 🌎 en zijn begonnen in 2022 in het Caribisch gebied: veel eilanden hebben relatief hoge verdrinking-cijfers omdat veel mensen -ondanks dat ze op een eiland wonen- niet kunnen zwemmen. We gaan deze eilanden met onze eigen Swim Foundation boot ⛵️ bezoeken. Dat is goed voor het milieu en slim vanuit kosten oogpunt. Maar dan moet je wel eerst een boot hebben… Vandaar onze enkele reis naar Miami. In Florida staan namelijk veel boten te koop - voor een schijntje van wat je er in Nederland voor zou betalen. De eerste twee weken hebben we werkelijk alle uithoeken van Florida gezien. Miami, Fort Lauderdale, Palm Beach, Indian Town, Hollywood, St. Augustine, Tampa, Fort Meyers, Clearwater, Naples, Venice en dan de meeste plaatsen meerdere keren. Wel op een super leuke manier. We hadden een low-budget campertje gehuurd en hebben iedere nacht heel goedkoop in de meest prachtige National Parks gelogeerd. Dat rondreizen heeft ons iets van 30 bootbezichtigingen opgeleverd. De meeste binnen ons budget, maar ook een aantal boven en met name onder ons budget (de too-good-to-be-true’s). Long story short: uiteindelijk spande het tussen twee boten: een Beneteau Evasion Pilothouse van 40 foot (waar we allebei na beide keren bezichtiging strakgespannen en bijna nerveus vandaan kwamen: prachtige boot maar meer een racer dan een degelijke cruiser), en… tata!… een 38 foot Endeveavour centercockpit. Die laatste is het dus geworden. En terecht! Wat een beauty! Wat een ruimte! Wat een degelijkheid! Wat een stoer schip!
Op 5 mei hebben we het koopcontract getekend. De eigenaar Patrick is een piloot, dus de boot was eigenlijk tip-top in orde. En toch zijn er dan 1000 en 1 dingen die je dan wil aanpassen om de boot je eigen boot te maken: nieuwe lijnen, vallen, schoten nieuw sunroofje en sprayhood (dat was echt nodig), dek geverfd, teakhout opgeschuurd en in de olie, nieuwe lakens, kussens, bestek, borden, bootbestickering met ons eigen Swim Foundation logo, etc. En het belangrijkste: de red-tape van de US Coast Guard doorlopen om de boot te de-registreren uit Amerika. Dat laatste was nogal een papierberg! ✍🏼 Toen de boel eenmaal klaar was (het is nooit klaar, maar op een gegeven moment moet je gewoon gaan), zijn we gaan varen. Eerst van Clearwater naar Naples over de ICW (the Inter Coastal Warterway). Dit is met stip een van de uniekste manieren om Florida te zien! Een aaneenschakeling van werkelijk prachtige huizen aan het water. We hebben nog nooit zoveel dolfijnen 🐬 gezien! En Manatees (zeekoeien). Daarna vanaf Naples naar Key West over zee.
Omdat het een voor ons nieuwe en onbekende boot is, is zo’n eerste tocht op zee toch wel spannend. Houden de stagen het? Doet alle apparatuur het naar behoren? Zijn de zeilen wel stevig genoeg? Nou ja, 1001 worries.
De oversteek van ongeveer 24 uur (90 zeemijl) verliep voorspoedig met een licht half windje. Het grootste gevaar bleek onweer te zijn… We zitten aan het begin van het regen seizoen en dat betekent veel onweer. Helemaal in Florida! Op land vormt onweer zich aan het eind van de middag. Op zee aan het eind van de nacht. Nou, dat hebben we geweten… de bliksemschichten schoten aan alle kanten om ons heen. Als het te dichtbij kwam (en dat was regelmatig het geval) ging de stuurautomaat aan en schuilden wij in de achter kajuit (zo ver mogelijk weg van de mast). Alle apparatuur ging dan de oven in die hopelijk een kooi van Faraday moest vormen (hadden we ergens gelezen). Gelukkig is het nooit zo ver gekomen.
Fase 1 zit er nu op. We hebben een prachtige boot gevonden en zijn bijna de USA 🇺🇸 uit. Nu begint voor ons het echte werk waarvoor we de stichting hebben opgezet: zwemleraren opleiden 🏊♀️ in (ei)landen waar de verdrinkingsdood een probleem is. 🇨🇺 Cuba: here we come!